Hallaçlı köyünün tarihine baktığımızda dokumacılığın bir yeri olduğunu görüyoruz. Kurtuluş Savaşı yıllarında atlılara ev sahipliği yapan köy halkı, o zamanlar köyün faunasında mevcut olan tiftik keçisi-merinos koyunu gibi hayvanların yünleri ile dokumacılıkla ilgilenmiş, askeri üniformalar dikerek üretim yapmışlardır. Fakat bu üretkenlik geleceğe taşınmamıştır.

​

Dokumaçlı, hem köyün geçmişini canlandırmak hem de köyün gelecek yıllarına katkı sağlamak için düşünülmüş bir projedir. Proje senaryosu, tekstilci bir kadın ile tekstil mühendisi bir erkek ve dokumacılık atölyesinde çalışarak hanedeki çifte yardım eden köy kadınlarının hikâyesinden oluşmaktadır.

​

Arazide 3 kütle bulunmaktadır; konut, atölye ve sergi-satış alanı. Bu 3 kütlenin arazideki yerleşimi ile 3 farklı avlu oluşmaktadır: Konuta özel avlu, konut ve atölye arası yarı kamusal avlu ve sergiye, dokuma ürünlerini satın almaya gelen misafirler için kamusal avlu. Avlularda amfi sistemi ve pergolalar ile desteklenen yarı açık alanlar bulunmaktadır. Planlar, iki ağır ve opak kütle arasında daha hafif ve saydam kütleden oluşmaktadır. Böylece benzer tasarım dili oluşturulmuştur. Planlarda işlev taşıyan mekânların bağlılığı ve diğer kütleler ile geçiş niteliği taşıyan mekânların bağlılığı bir arada düşünülmüştür. Taş duvardan oluşan yapılar, köyün dokusuna uyum sağlamaktadır. Taş duvarlı kütlelerin arasında ise daha büyük açıklıklar yer almaktadır.